Hoe komt het koraalrif aan zijn voedsel?

Dat koraal leeft en groeit weten we, maar hoe voedt koraal zich eigenlijk? Dit is een heel interessant onderwerp, want koraal is zowel autotroof als heterotroof. Polytroof is de term die voor zulke soorten wordt gebruikt. Maar wat houdt dat in?

Autotroof betekent zelfvoedend. Autotroof komt van het Griekse autos (zelf) en trophein (voeden). Oftewel, autotrofe organismen hebben geen andere organismen nodig voor hun voedsel. Ze zetten anorganische stoffen uit hun omgeving, bijvoorbeeld water, koolstofdioxide, zouten en zuurstof, om tot organische stoffen die ze nodig hebben en waaruit ze bestaan. Bijna alle planten zijn bijvoorbeeld autotroof.

Heterotroof daarentegen betekent dat een organisme een ander organisme nodig heeft om zich te voeden. Ze kunnen geen organische stoffen maken uit alleen maar anorganische stoffen, en hebben dus de stoffen uit andere organismen nodig om te kunnen voortbestaan.

Koralen horen bij allebei deze groepen thuis. Koralen zijn heterotroof omdat ze plankton eten, ook ontvangen ze voedsel door de algen met wie ze in symbiose samenleven. De algen die de koolhydraten produceren voor het koraal fabriceren deze koolhydraten met behulp van fotosynthese. En de algen zijn dus autotroof. Bij fotosynthese komt uiteraard zuurstof vrij, de glucose die bij dit proces ook ontstaat wordt in het chlorofyl omgezet in zetmeel.

Organische stoffen, opgelost in het zeewater, worden een belangrijke bron van voeding voor koralen. Enkele voorbeelden van zulke organische stoffen zijn de eerder genoemde koolhydraten, vrije aminozuren en ureum. Dat laatste is interessant want dat is een product van het stofwisselingssysteem van grotere dieren. Hieruit blijkt dat het koraalrif zich heeft aangepast aan de aanwezigheid van hogere dieren. Onder andere door dit gegeven is het koraal erg kwetsbaar, want als de populatie vissen afneemt neemt ook de concentratie ureum af in het water en daardoor ook een voedselbron voor het koraal.

Plankton

Ook detritus is voedsel voor het hongerige koraal. Detritus bestaat uit overblijfselen en uitwerpselen van organismen. Detritus slaat neer op de zeebodem, daar slaat het organisch materiaal neer. Daar wordt het met behulp van bacteriën omgezet tot anorganische stoffen die als voedsel voor het koraal kunnen worden gebruikt. Het stikstof in detritus wordt door de koraalpoliepen omgezet.

Plankton is pas sinds kort bekend als voedsel ook voor koraal. Plankton komt veel voor in het rif. Hoe meer zon er is, hoe meer plankton er is. In de zomer is er meer plankton dan in de winter, maar ook ’s nachts is er meer plankton dan overdag. Dit komt doordat het plankton zich van het rif naar open zee verplaatst.